źródło:http://pl.wikipedia.org

HISTORIA

Dawne miasto, prawa miejskie w 1621 zostały nadane przez Zygmunta III Wazę. Po upadku powstania styczniowego, w 1869 Cegłów utracił prawa miejskie. Pierwotna nazwa miejscowości brzmiała Czebrowo. Należała ona do dóbr, którymi książęta mazowieccy uposażyli kościół augustianów w Warszawie, później zaś kapitułę kolegiacką św. Jana Chrzciciela w Warszawie. Zabytkiem godnym uwagi jest XVI-wieczny kościół nawiązujący kształtem do późnogotyckich kościołów z charakterystycznymi kolistymi skarpami będącymi rodzimym elementem architektury mazowieckich i kujawskich kościołów wieku XVI. Wewnątrz tryptyk z 1510 z cennymi rzeźbami, które wykonał mistrz Lazarus, w stylu Wita Stwosza. Ołtarz ten przeniesiony tu został z kolegiaty (dziś archikatedry) św. Jana w Warszawie. Na wschodniej ścianie prezbiterium tablica epitafijna kanonika warszawskiego Wojciecha Oczki, słynnego lekarza królów Zygmunta Augusta i Stefana Batorego.

Na początku XX wieku Cegłów stał się drugim po Płocku ośrodkiem ruchu religijnego mariawitów. Kościół mariawicki, zbudowany w I dekadzie XX w., jest najwyższą budowlą we wsi i siedzibą parafii pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela (Kościoła Starokatolickiego Mariawitów). Miejscowość zamieszkuje również niewielka diaspora Kościoła Katolickiego Mariawitów (denominacji felicjanowskiej), którą opiekuje się parafia w Goździe. Społeczność Kościoła Katolickiego Mariawitów z Cegłowa odprawia adorację ubłagania 24. dnia każdego miesiąca^[1].

W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa siedleckiego. W wyniku reformy administracyjnej, od 1999 znajduje się w województwie mazowieckim, w powiecie mińskim.

Pomnik Niepodległości

Pomnik Niepodległości

Znajdujący się w centralnej części rynku pomnik, został wzniesiony z okazji 10. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości w 1918. Ma kształt trójbocznego obelisku, na którym znajduje się kula, z której wzbija się orzeł w koronie, zwrócony w stronę Warszawy. Uroczyste odsłonięcie nastąpiło 10 maja 1934.

Ciekawostką jest, że orzeł nigdy nie utracił swej korony, także w okresie PRL-u^[2].

Prawa miejskie

W latach 1621-1869 Cegłów był miastem. Prawa miejskie otrzymał na mocy przywileju wydanego przez Zygmunta III Wazę, a utracił po powstaniu styczniowym na mocy dekretu cara Aleksandra II. Obecnie trwają prace, mające na celu przywrócenie Cegłowowi praw miejskich.

źródło:http://www.ceglow.pl/gmina-ceglow

Miejscowość gminna Cegłów, w XIVw. występująca pod nazwą Cebrowo, wraz z sąsiednimi wsiami stanowiła uposażenie klasztoru augustianów w Warszawie. W 1530r. dobra cegłowskie przeszły na własność kapituły warszawskiej.
W 1621r. Cegłów otrzymał potwierdzenie praw miejskich – lokacja na prawie magdeburskim, na mocy przywileju Zygmunta III Wazy, który uposażył miasto Cegłów 15 włókami ziemi oraz zezwolił na odbywanie 2 targów tygodniowo i 3 jarmarków rocznie.
Herbem miasta stała się pieczęć kapituły warszawskiej – głowa Św. Jana na misie na tle siedmiu kłosów, które wg tradycji, miał dodać król Zygmunt III Waza z herbu Wazów. Rada Gminy uchwałą z 1991r wróciła do tego historycznego herbu przyjmując go jako herb gminy Cegłów.
Rozwojowi miasteczka bardzo zaszkodziły wojny XVIIw. i początku XVIIIw. Ostatecznie prawa miejskie Cegłów utracił, jak wiele okolicznych miasteczek, w 1869r na mocy ukazu carskiego, po upadku powstania styczniowego. Był to rodzaj dodatkowej kary dla społeczeństwa za poparcie powstania.
Intensywniejszy rozwój osady nastąpił po przeprowadzeniu w latach 1865-1867 kolei warszawsko-terespolskiej.
Z okresu świetnej przeszłości Cegłowa pochodzi najstarszy zabytek – katolicki kościół pw. Św.Jana Chrzciciela usytuowany w rynku o wymiarach 115 x 113m. Jest to przykład XVI-wiecznego gotyku mazowieckiego przebudowanego częściowo w XVIIw. Wewnątrz kościoła znajduje się gotycki, drewniany ołtarz mistrza Lazarusa / szkoła Wita Stwosza /,który początkowo był wykonany dla katedry Św. Jana w Warszawie. W cegłowskim kościele zachowało się jedno z niewielu oryginalnych wiązań dachowych, tak dużych rozmiarów stropu drewnianego podwieszonego. Istniejące obecnie drewniane filary dodano w XIXw. Drewniana ambona pochodzi z XVIIw. Obok kościoła wolnostojąca dzwonnica z XVIIIw.
Niewielki obecnie Cegłów może poszczycić się drugim dużym, neogotyckim kościołem z 1906r. Jest to kościół parafialny Starokatolickiego Kościoła Mariawitów, obecnie jedna z większych parafii tego wyznania na Mazowszu. Tereny Cegłowa i okolic były bardzo silnie związane z mariawityzmem czego świadectwem jest do dzisiaj okazały cmentarz parafii mariawickiej. Obok prężnej działalności gospodarczej parafia mariawicka prowadziła działalność socjalną i oświatową. Do niedawna istniał duży budynek drewniany przedwojenej szkoły prowadzonej przez parafię, której absolwenci mogli iść do gimnazjum. Po wojnie szkoła była użytkowana jako szkoła gminna do 1959r.
Ciekawym budynkiem w Cegłowie jest też budynek sierocińca z charakterystycznym emblematem pelikana. Budynek ten, własność parafii katolickiej, pobudował po I wojnie światowej ks. Katuszewski dla dzieci – sierot wojennych. Dom ten służył jako sierociniec do lat 60-tych a następnie „Caritas ” prowadziła dom dla dzieci specjalnej troski.
Zabytkiem budownictwa przemysłowego jest młyn motorowy przy ul.Młyńskiej w Cegłowie, który działał do lat 80-tych.

Godłem miasta jest wizerunek głowy św. Jana Chrzciciela umieszczonej na srebrnej misie, na tle snopa zboża. Kłosy zboża zostały zapożyczone z herbu Wazów, na co król Zygmunt III, wydał kapitule specjalne pozwolenie. Wcześniejsza wersja cegłowskiego herbu, sprzed 1628 roku, przedstawiała tarczę ze snopem zboża – będącym symbolem urodzaju i dobrobytu, otoczonym liściem wawrzynu, którym przyozdabiano zwycięzców. Według tradycji miejscowej snop liczył jedenaście kłosów, które miały symbolizować wszystkich Apostołów za wyjątkiem Judasza Iskarioty. Miały też świadczyć o randze miasta, gdyż im więcej kłosów było w herbie, tym większe miasto miało znaczenie. Kiedy kapituła warszawska ostatecznie potwierdziła przywileje miejskie, do herbu dodano srebrną misę, na której znajdowała się głowa św. Jana Chrzciciela. Liście laurowe zwieńczały tylko kłosy zboża, a z czasem zostały wyparte. Taki herb wysłała rada miejska w 1847 roku do zatwierdzenia władzom rządowym. Wymalowany wówczas w kolorach ma złoty snop, srebrna misę i czerwone tło. Taki też jest umieszczony na suficie prezbiterium w miejscowym kościele. Po utracie praw miejskich przez Cegłów w 1869 roku symbolu tego oficjalnie nie używano. Powrócono do niego dopiero wraz z reorganizacją administracyjną kraju w 1991 roku. Na mocy uchwały Rady Gminy z 26 czerwca 1991 r. został on herbem gminy Cegłów.

ZABYTKI

źródło:http://www.zabytkimazowsza.republika.pl

Wieś

Cegłów to wieś położona w województwie mazowieckim, powiat miński, gmina Cegłów. W XIV wieku miejscowość nosiła nazwę Cebrowo i wraz z sąsiednimi wsiami stanowiła uposażenie klasztoru augustianów w Warszawie. W 1530 roku dobra cegłowskie przeszły na własność kapituły warszawskiej. Cegłów uzyskał prawa miejskie w roku 1621, a zostały mu one nadane przez króla Zygmunta III Wazę. Po upadku powstania styczniowego, w ramach kary za udział w nim, Cegłów ukazem carskim utracił je bezpowrotnie w roku 1869. Cegłów jest jednym z głównych ośrodków mariawitów. Znajdujący się tam ich kościół jest najwyższą budowlą we wsi.

Kościoły 

Z okresu świetnej przeszłości Cegłowa pochodzi najstarszy zabytek – katolicki kościół pw. Św.Jana Chrzciciela usytuowany w rynku o wymiarach 115 x 113m. Jest to przykład XVI-wiecznego gotyku mazowieckiego przebudowanego częściowo w XVIIw. Wewnątrz kościoła znajduje się gotycki, drewniany ołtarz mistrza Lazarusa / szkoła Wita Stwosza /,który początkowo był wykonany dla katedry Św. Jana w Warszawie. W cegłowskim kościele zachowało się jedno z niewielu oryginalnych wiązań dachowych, tak dużych rozmiarów stropu drewnianego podwieszonego. Istniejące obecnie drewniane filary dodano w XIXw. Drewniana ambona pochodzi z XVIIw. Obok kościoła wolnostojąca dzwonnica z XVIIIw.

Niewielki obecnie Cegłów może poszczycić się drugim dużym, neogotyckim kościołem z 1906r. Jest to kościół parafialny Starokatolickiego Kościoła Mariawitów, obecnie jedna z większych parafii tego wyznania na Mazowszu. Tereny Cegłowa i okolic były bardzo silnie związane z mariawityzmem czego świadectwem jest do dzisiaj okazały cmentarz parafii mariawickiej. Obok prężnej działalności gospodarczej parafia mariawicka prowadziła działalność socjalną i oświatową. Do niedawna istniał duży budynek drewniany przedwojennej szkoły prowadzonej przez parafię, której absolwenci mogli iść do gimnazjum. Po wojnie szkoła była użytkowana jako szkoła gminna do 1959r.

Inne zabytki

Ciekawym budynkiem w Cegłowie jest też budynek sierocińca z charakterystycznym emblematem pelikana. Budynek ten, własność parafii katolickiej, pobudował po I wojnie światowej ks. Katuszewski dla dzieci – sierot wojennych. Dom ten służył jako sierociniec do lat 60-tych a następnie „Caritas ” prowadziła dom dla dzieci specjalnej troski. Zabytkiem budownictwa przemysłowego jest młyn motorowy przy ul.Młyńskiej w Cegłowie, który działał do lat 80-tych.