źródło:http://www.polskiezabytki.pl/m/obiekt/3941/Aleksandrowka/

Historia

Dwór został wybudowany w roku 1830. W latach późniejszych był rozbudowywany. Posiadłość w początku XIX wieku należała do rodziny Dąbrowskich. W roku 1835 przeszła w posiadanie Anny Przepiórowskiej. W roku 1887 majątek odziedziczyła jej córka Irena Kosińska. W roku 1915 majątek przeszedł dalej, do córki tej ostatniej Edwardy z Kosińskich Kurkowskiej. Rodzina ta miała w swych dziejach epizody powstańcze. Napoleon Kosiński- ojciec Edwardy Kurkowskiej oraz jej wuj Mateusz Przepiórkowski walczyli w powstaniu 1863 roku. Mateusz Przepiórkowski udział w powstaniu przepłacił zesłaniem na Sybir gdzie zmarł. W latach między wojennych dwór należał do Edwarda i Stanisława Kurkowskich. W ich rękach majątek pozostawał jeszcze po zakończeniu II Wojny Światowej. W latach 50 tych dwór został rodzinie Kurkowskich odebrany lecz w latach 70 tych ci znów stali się jego właścicielami.

Opis

Dwór drewniany, nietynkowany, posadowiony na planie prostokąta o regularnej bryle. Parterowy, z mieszkalnym poddaszem nakrytym dachem naczółkowym o połaciach krytych wtórną papą. Elewacja frontowa 6 osiowa, z niesymetrycznie rozmieszczonymi osiami okiennymi oraz drewnianą werandą poprzedzającą wejście główne do dworu. Weranda przeszklona, zwieńczona trójkątnym szczytem i nakryta osobnym dachem dwuspadowym. Elewacja tylna wyposażona w narożne przybudówki w formie alkierzy. Taka forma architektoniczna w I połowie XIX wieku była a budownictwie dworkowym ewenementem. Alkierze jako cytat ze sztuki barokowej bardziej rozpowszechniły się na początku XX wieku wraz z tak zwanym stylem polskim. Obecnie dwór jest zamieszkały ale znajduje się w nienajlepszym stanie technicznym.